Hoe wordt zout uit de grond gehaald?

Figuur 3. Zoutwinning door middel van oplossen

Dit beeld (Figuur 3) toont de dikte van de steenzoutlaag in Barradeel (dat is het gebied in Noordwest-Friesland waar zoutwinning plaatsvindt). De zoutlaag waar de winning uit plaatsvindt, is ongeveer 1 km dik. Daarboven op liggen nog zo’n 2 km andere gesteentelagen.

Figuur 4. Kern genomen uit een zoutlaag(foto komt niet uit Friesland)

Stelt u zich voor (Figuur 4) dat we met een grote appelboor de grondlagen bekijken. Zo’n boor trekt een monster uit de grond. Dan zien we dat zoutgesteente heel erg glazig is. In de grond zit het heel dicht op elkaar gedrukt; er zit weinig ruimte tussen de zoutkristallen.

Als je zo’n stukje steen (in een onderzoekslaboratorium) in een pers onder flinke druk zet, , dan begint het steenzout zich geleidelijk aan te passen aan die spanning en te vervormen (dat heet ‘kruip’). Hoe hoger de temperatuur van het zout, hoe sneller het kruipt.

De zoutcavernes zijn grote holtes waar zout door middel van oplossing uit de grond wordt gehaald. Een zoutcaverne kan enkele honderden meters hoog worden. Een caverne wordt gemaakt door zoet water via een boorgat tot in de zoutlaagcaverne te pompen. Dat zoete water zorgt ervoor dat het zout oplost. In die opgeloste vorm wordt het zout naar boven gehaald. In een fabriek wordt dat dan weer tot een product (zoals keukenzout) verwerkt.